Το θρούμπι χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για γευστικούς και θεραπευτικούς λόγους με αναφορές σε αυτό από τον Διοσκουρίδη, τον Θεόφραστο αλλά και από τους Ρωμαίους Πλίνιο και Βιργίλιο. Το όνομα του προέρχεται από την αρχαία ελληνική πόλη Θύμβρα που βρισκόταν κοντά στην αρχαία Τροία. Στην αρχαιότητα ο Πλίνιος μας λέει ότι οι σάτυροι συχνά βρίσκονταν σε λιβάδια με θρούμπι, εξ'ου και η αφροδισιακή ιδιότητα που έδιναν οι ρωμαίοι σε αυτό αλλά και η λατινική ονομασία του Satureja. 

Μαγείρεμα

Το θρούμπι έχει έντονη γεύση που θυμίζει θυμάρι και ρίγανη. Χρησιμοποιείται όπως αυτά σε κρέατα, πουλερικά, ψάρια, κυνήγι, λουκάνικα, σαλάτες, μαρινάδες, σάλτσες, λαχανικά, όσπρια και πιάτα που έχουν ως βάση το αυγό αλλά είναι ιδανικό και για όλα τα δύσπεπτα πιάτα χάρη στις ιδιότητες του. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ξύδι, σταφίδες και ελιές θρούμπες. Είναι ένα βότανο ιδανικό για μίξεις με άλλα βότανα, ιδίως θυμάρι και μπορεί να συνοδεύσει πιάτα με απαλή γεύση χωρίς να τα καλύψει. 

Παραδοσιακές Ιδιότητες

Παραδοσιακά το θρούμπι χρησιμοποιείται ως αφέψημα για την βελτίωση του πεπτικού συστήματος, δρα κατά της διάρροιας, των κολικών, των σπασμών του εντέρου,  των φουσκωμάτων και ανοίγει την όρεξη. Το αφέψημα θεωρείται επίσης ότι δρα σαν  τονωτικό, κατά των ζαλάδων και ως εφιδρωτικό. Μπορεί να βελτιώσει το αναπνευστικό μιας και μαλακώνει το βήχα, βοηθά στις βρογχίτιδες, στο άσθμα και είναι αποχρεμπτικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε γαργάρες για να επουλώσει πληγές του λάρυγγα και του στόματος μειώνοντας τον. Αφού το βράσουμε και το χρησιμοποιήσουμε στο μπάνιο δρα ως χαλαρωτικό. 

Λόγω της ιδιότητάς του να διεγείρει τη μήτρα καλό είναι να το αποφεύγουμε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.