Η φάβα της Σχοινούσας προέρχεται από πολύ μικρή παραγωγή, είναι αγνή, βραστερή με ιδιαίτερη γεύση.
Ο σπόρος , που ανήκει στη ντόπια ποικιλία Κατσούνι (pisum-sativum) έχει κληροδοτηθεί από τις προηγούμενες γενιές, καλλιεργείται στα γόνιμα εδάφη του νησιού, χωρίς χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και ποτίζεται με το λιγοστό νερό της βροχής.
Το «Κατσούνι» (από το οποίο παράγεται η Φάβα Σχοινούσας), είναι το σπάνιο ψυχανθές (pisum sativum), που δίνει τη γλυκιά, φίνα, και πεντανόστιμη φάβα Σχοινούσας. Εξαιρετική πηγή υδατανθράκων (63%) και πρωτεϊνών (20%) γεγονός το οποίο την αναβαθμίζει διατροφικά, αφού αποτελεί πλούσια πηγή φυτικών πρωτεϊνών. Πλούσια επίσης σε διαλυτές φυτικές ίνες. Τη βράζουμε (αφού την πλύνουμε καλά) σε αναλογία 3 μέρη νερού/1 φάβας. Αρχικά σε δυνατή φωτιά, για να ξαφρίσουμε, και μετά σε χαμηλή, ανακατεύοντας συχνά, και βάζοντας ένα κρεμμύδι κομμένο στα τέσσερα και αλάτι (ιδανικά με αυθεντικό θαλασσινό αλάτι –έχουμε τόσα να διαλέξετε!-). Όταν το κρεμμύδι λιώσει, αποσύρουμε, προσθέτουμε ελαιόλαδο και σερβίρουμε (με κάππαρη, ή κρίταμο, ή καραμελωμένα κρεμμύδια!).
Η καλλιέργεια του Κατσουνιού είναι δύσκολη, καθώς το φυτό είναι ευαίσθητο και όλη η διαδικασία πρέπει να γίνει με το χέρι. Μαζεύεται το πρωί με τη δροσιά, πριν χαράξει, γιατί αν το δει ο ήλιος σπάει και πέφτει. Επίσης αν μετά το αλώνισμα δεν φυσήξει για να γίνει το παραδοσιακό λίχνισμα (ο διαχωρισμός του άχυρου με τον καρπό) και μείνει, ανάβει και καταστρέφεται. Εξαιτίας αυτών των δυσκολιών η καλλιέργειά του είχε σχεδόν εγκαταλειφθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Μόνο την τελευταία δεκαετία ξεκίνησαν κάποιοι νέοι καλλιεργητές να αναστήσουν την καλλιέργεια και να τη γνωρίσουν στο κοινό.
